A.K.A. Serial Killer

Vertrekkend vanuit een fait divers – de negentienjarige Norio Nagayama begaat vier schijnbaar zinloze moorden, bouwen Adachi en zijn kameraden (regisseurs en filmtheoretici) een documentair film-essay op gebaseerd op hun "theorie van het landschap": "Alle landschappen die we zien in leven van alledag, en vooral de mooie landschappen op postkaarten, zijn fundamenteel verbonden met een dominante machtsfiguur (...), het is Japan dat gek en misdadig maakt, het is Japan dat zelf toxisch is."

De film bestaat dus uit een reeks beelden van landschappen, details, die de moorddadige jongeman misschien heeft gezien in zijn leven, en die zijn perceptie van de wereld zouden hebben beïnvloed, in zoverre dat ze heimelijk zijn misdaden uitlokten. Af en toe onderbreekt Adachi de free jazz soundtrack met informatie over het leven van Nagayama en enkele sleutels om deze theoretische roadmovie zonder personage te bevatten. Het gaat hier niet direct over de verzetsstrijd, maar over structuren en symbolen van macht die alomtegenwoordig zijn in de omgeving en die onderdrukken. Reactie kan dus niet uitblijven...