“The screen was high up, the immense dome standing on the edges of the flat, circular floor of the Earth. It was enough to be willing to look, to be able to see a galaxy of dramas.”
- Stefan Themerson, The Urge to Create Visions (1937 / 1983)
In 1989 maakte filmmaker E. Elias Merhige Begotten, een uniek epos dat door kenners van zowel avant-garde als genrecinema de hemel werd ingeprezen. Deze film, die door Susan Sontag werd omschreven als "één van de tien belangrijkste films van onze tijd", dompelt de kijker onder in de surrealistische en soms gruwelijke wereld van profane en heilige rituelen. Opgenomen op 16mm zwart-wit omkeerfilm en uitvoerig bewerkt met zelfgemaakte optische printers, omarmt Begotten het materiële aspect van celluloid: korrel, contrast en fysieke degradatie.
Begotten leidde tot zowel muziekvideo's als mainstream langspeelfilms (Shadow of the Vampire, Suspect Zero). Toch keerde Merhige terug naar zijn roots met Din of Celestial Birds, een kosmische voortzetting van Begotten, ditmaal met een combinatie van analoge en digitale filmtechnieken.
Met Polia en Blastema voltooit Merhige zijn epische drie-eenheid. In de psychedelische traditie van 2001 - A Space Odyssey en Altered States, put hij uit sci-fi en opera om een woordeloze scheppingsmythe te creëren, vol desolate hellewerelden, zowel organische als anorganische materie en oerscènes van een universum in wording. Met de visuele verbeelding van David Wexler, meesterbrein achter de live-optredens van Flying Lotus, The Weeknd en The Glitch Mob, en muziek van beeldend kunstenaar en componist Gavin Gamboa, is Polia and Blastema een audiovisuele krachttoer als geen ander.
Tijdens een speciale, exclusieve Offscreen voorstelling worden deze baanbrekende werken voor het eerst als één kosmisch geheel vertoond. Aangepast aan het 360° formaat zullen de toeschouwers deze melkweg van drama's kunnen beleven onder een van de grootste koepelschermen van Europa: het Planetarium van Brussel.
