IN PERSON TRIBUTE JÖRG BUTTGEREIT | Offscreen
De Duitse filmmaker Jörg Buttgereit heeft een carrière uitgebouwd als provocateur, theatermaker en regisseur van enkele van de beruchtste en meest controversiële films ooit. Vertrekkend vanuit een punk ethiek en zich gaandeweg bekwamend in een verrassende visionaire beeldtaal en filmtechniek, zijn al zijn films doortrokken van een perverse fascinatie voor de dood. Tezelfdertijd heeft hij aandacht voor de fragiliteit van het leven en voor een verwrongen maar oprechte vorm van romantiek. Zijn artistieke benadering maakt echter dat hij zich vervreemd van de reguliere horror fans, ondanks de overvloedige bloederigheid en extreem gedetailleerde beelden van mutilatie, aftakeling en verrotting. Buttgereit’s sardonische filmkwartet ("Nekromantik 1 & 2", "Der Todesking" en "Schramm") maakt hem tot één van de meest originele, innovatieve en "gevaarlijke" filmmakers. Twintig jaar later is zijn werk nog steeds af te raden voor gevoelige kijkers.
NEKROMANTIK
Een unieke shocker die niemand onverschillig kan laten. Op een dag komt Rob bij zijn vriendin thuis met een nieuw seksspeeltje: een lijk. Wat volgt is een wansmakelijke confrontatie met de realiteit van het lichaam via twee van de meest fundamentele fysieke ervaringen: seksualiteit en dood.
NEKROMANTIK 2
Een verpleegster probeert haar fascinatie voor necrofilie te verbergen voor haar vriend, maar heeft nog steeds het rottend lijk van haar vorige partner in huis. Een ontroerend maar gestoord liefdesverhaal, indertijd in de ban geslagen en vervolgd door de Duitse autoriteiten voor "verheerlijking van geweld".
SCHRAMM: INTO THE MIND OF A SERIAL KILLER
Seriemoordenaar Lothar Schramm is stervende en ziet zijn leven aan hem voorbij gaan. Hoewel compromisloos in het uitbeelden van geweld en perversie is het resultaat niets minder dan een transgressief meesterwerk vol miserie, paranoia, zelfverwonding, afwijzing, verkrachting en moord.
THE DEATH KING
Zeven experimentele en existentiële meditaties over zelfmoord en een gewelddadige dood die elk op een andere dag van de week plaatsvinden. Minder bloederig dan Buttgereit's andere films, maar excellerend in een macabere vorm van visuele poëzie en artistieke inventiviteit.