Op 7 juni 2017 overleed Belgiës meest subversieve filmmaker, Thierry Zéno, aan een slepende ziekte. Deze pluridisciplinaire kunstenaar is vooral bekend van het verontrustende en schokkende “Vase de noces” (1974). Zéno zet zijn eerste passen als filmmaker met een korte film over het oeuvre van de schilder Georges Moinet, een schizofrene kunstenaar die meer dan 15 jaar in een psychiatrische instelling geïnterneerd was. In 1976 zorgt een nieuwe documentaire voor schokgolven: “Des morts” een wereldreis op zoek naar begrafenisrituelen die niet geschikt is voor gevoelige kijkers. Deze etnologische aanpak zal hij opnieuw aanwenden in documentaires zoals “Chronique d’un village tzotzil” (1992) en “Ya basta ! Le cri des sans-visage” (1997) terwijl zijn fascinatie voor Félicien Rops en andere kunstenaars tot uiting komt in werk als “Les muses sataniques” (1983), “Ce tant bizarre Monsieur Rops” (2000) en “Eugène Ionesco, voix et silences” (1987).