The Forbidden Room

Guy Maddin levert vier jaar na “Keyhole” een cinematografische grand cru af. In het complex geconstrueerde “The Forbidden Room” klutst hij niet enkel een dozijn verhaallijnen door elkaar, hij hanteert ook voor elk een uitgesproken verschillende visuele stijl. Gooi dus alle verwachting op een samenhangende vertelling overboord, om dan aangenaam verloren te lopen in Maddins fantastische wereld. Een wereld die steeds verandert terwijl fragmenten zich op fragmenten stapelen, krullend en kronkelend door elkaar als pellicule die van de spoel rolt. Een cinefiele koortsdroom waarin bonte kleuren en verweerde celluloid haasje over spelen met visuele inventiviteit en pure slapstick. Een absoluut genot om als toeschouwer mee te kolken in deze multi-narratieve wervelwind van hallucinante extravaganza.