Dat blaffende honden niet zouden bijten wordt door deze twee schokkende sociale satires weerlegd. Verteld vanuit het oogpunt van het titelpersonage via een emotieloze voice-over, volgt Baxter de bizarre reis van een moordlustige bull terriër op zoek naar het juiste baasje. Deze techniek maakt van de hond een tragische held die nu eens sympathie en dan weer afschuw opwekt. Baxter stelt zichzelf existentiële vragen over zijn hondenleven waaruit een dogmatische, gefrustreerde en gedesillusioneerde persoonlijkheid blijkt die, op zoek naar zijn geluk, de destructieve weg opgaat. De debuutfilm van Frans regisseur Jérôme Boivin, die samen met Jacques Audiard het script schreef, sloeg indertijd in als een bom. Subversief en verontrustend, krijgen we via de gebroken psyche van een hond een waarschuwende blik op de mens aangereikt. Het resultaat is een ijzige parabel over onderwerping aan fascisme die dringend aan herontdekking toe is. 

Een jonge vrouw die ’s nachts werd aangerand besluit tot de aanschaf van een aanvalshond en volgt hiermee een trend in haar buurt, actief gepromoot door een charismatische hondentrainer. Zijn beesten lijken erop getraind om iedereen aan te vallen die niet helemaal past binnen de gevestigde normen van de wijk, of het nu migranten, minderheden of lastige tieners betreft. Schrijver/regisseur Alain Jessua levert met Les Chiens een bloedstollende dissectie van de angsten van de moderne samenleving af die ook vandaag nog als een mokerslag aankomt.