Red Army-PFLP: Declaration of World War

In 1971, na de presentatie van "Sex Jack" op het filmfestival van Cannes, trokken Wakamatsu en Adachi naar het Midden-Oosten om een idee te krijgen van de strijd van het Palestijnse volk. Met behulp van Fusako Shigenobu, een Japanse vrouw die ze in Beiroet ontmoetten, bezochten ze de Palestijnse kampen in Libanon en Jordanië, en deelden ze het dagelijkse leven van de opstandelingen. Wat zij hier zagen, verraste hen, en wierp een ander licht op de revolutionairen in Japan die bijna geen connectie hadden met het gewone volk. Wakamatsu en Adachi ontmoetten Leila Khaled, Abu Ali Mustafa en George Habash, filmden zonder onderbreking en beproefden hun "theorie van het landschap" op vreemde grond. Bij hun terugkeer compileerde Adachi de beelden tot een radicaal filmisch manifest tegen desinformatie: hun film werd een propaganda-instrument om de totale revolutie tot stand te brengen. Het is een zeldzaam document dat de strijd van binnenuit toont. Ook de vertoning gebeurde met een zekere “guerrilla-attitude”, vermits de film uit de traditionele circuits werd geweerd. Ze improviseerden dan maar vertoningen aan boord van de "Rode Bus", een mobiel platform dat zowel Japan als Europa en Palestina doorkruiste, en sympathisanten een forum verschafte om de film en zijn boodschap te ontleden en te bespreken.