Onder de noemer 'Weird Greece' houden we een speciale focus op onorthodoxe films van Griekse makelij. Daarbij plukken we enkele parels uit de recente ‘Greek Weird Wave’,  een reeks films die voortkwam uit een losse beweging van lokale filmmakers ontstaan rond 2009, toen Griekenland worstelde met een ongeziene economische recessie en bungelde aan de rand van de financiële afgrond. Deze wanhopige situatie werd, samen met andere taboeonderwerpen, geëxploiteerd in een aantal stilistisch innovatieve, ronduit vreemde en zelfs groteske of morbide films. Daarbij Yorgos Lanthimos’ baanbrekende Dogtooth, maar ook onuitgegeven werken als Suntan, Pity en het recente Arcadia van Yorgos Zois.


Daarna keren we terug naar de jaren ‘60 en ’70 toen een ongekende explosie aan bizarre B-films en exploitation prenten vol gangsters, jaloerse minnaars, wraakzuchtige vrouwen, seriemoordenaars en losbandige, Sirtaki dansende jongeren aan zonovergoten Egeïsche stranden het mooie weer uitmaakten. Het zijn films met ronkende titels als The Wild Pussycat, Diamonds on Her Naked Flesh of Rivals In Love AKA The Joy of Mykonos van regisseurs en producenten als Kostas Karagiannis, Ilias Mylonakos of Omiros Efstratiadis. Eerst nog gefilmd in contrastrijk zwart wit, zoals het subversieve psychodrama The Fear uit 1966, maar niet veel later gevolgd door kleurrijke prenten doorspekt met psychedelische sequenties, waaronder Tango of Perversion uit 1973, of de eerste films van Nico Mastorakis die later uitgroeide tot een bekend cultregisseur en waarvan we de legendarische, shockerende en politiek incorrecte Island Of Death uit 1976 draaien.

Van politiek gesproken, deze “boom” in exploitation cinema vond ironisch genoeg plaats in de periode dat een rechtse militaire junta, het Kolonelsregime, aan de macht kwam door middel van een staatsgreep en Griekenland een internationale paria werd. Ze hielden het land van 1964 tot 1976 in een ijzeren wurggreep en hun voorkeur voor staatstelevisie leidde tot een drastische daling in de productie van het aantal reguliere bioscoopfilms. Dat gat werd gretig opgevuld door de lepe producenten van exploitation films die ook nog het lef vonden om hun producten naar het buitenland te exporteren waar ze gretig aftrek vonden in het grindhouse en sekscinema circuit. De aangebrande frivoliteiten van het “Sex, Sun & Souvlaki” genre werden aldaar van extra expliciete sequenties voorzien zodat er uiteindelijk overal verschillende versies van dezelfde film omloop waren. Toen video de bioscoopsector midscheeps trof begin jaren ‘80, verdwenen de schermen, de achteraf zaaltjes en de 35mm kopijen spoorloos.

Dankzij het monnikenwerk van boutique labels als Mondo Macabro en Vinegar Syndrome kunnen we een vrij uitgebreide selectie van deze nu vergeten producties weer in hun volle, gerestaureerde en vaak complete versie vertonen. Zo zal Jacques Spohr, een specialist in Griekse exploitation cinema en redacteur van ‘L'Insatiable’, de gastheer zijn van een speciaal avondvullend programma met trailers, outtakes en twee uiterst zeldzame sexploitation films, waarvan één op vintage 35mm, terwijl hij eveneens een deeltje van zijn uitgebreide collectie zeldzame affiches, lobbycards en andere parafernalia meeneemt die hij tijdens het festival in Cinema Nova tentoonstelt.

Met deze focus die in het totaal 13 films omvat, georganiseerd in samenwerking met de Wet Kingdom filmclub en verspreid over Cinema Nova, Cinema RITCS en nieuwbakken vertoningspartner Cinema Aventure, willen we bewijzen dat de Griekse cinema meer dan ooit iets is dat 'ontdekt' moet worden en dat het ook een nog nauwelijks geopende kluis van cultfilms bezit die mijlenver afstaan van de Zorba de Griek of My Big Fat Greek Wedding clichés waarmee de Griekse film gewoonlijk door het grote publiek wordt geassocieerd.