Mind the Gap is niet alleen een waarschuwing in de Londense metro, het is ook de favoriete uitspraak van de ondergrondse kannibalistische moordenaar in de Britse horrorfilm Raw Meat. Mind the gap: een verwittiging die ook van toepassing is bij het bekijken van cultfilms, een verzamelnaam voor films die zich nestelen in de kloven van de mainstream. Niet te classificeren en grensoverschrijdend, zijn het de geliefde bastaardkinderen van de cinema: guilty pleasures, puur jeugdsentiment of miskende meesterwerken op handen gedragen door fans, freaks en filmfetisjisten. Offscreen stelde een fijne selectie samen van vergeten parels, low budget rariteiten en offbeat genre-excursies, van de B-film activiteit van de vroege jaren zestig, over de door Hollywood gefinancierde producties van de seventies tot de exploitationfilms die tot begin jaren tachtig de groezelige grindhouse bioscopen of videoboeren van hun wekelijkse stock voorzagen. Sommige hebben uiteindelijk een plaatsje verworven in de Britse filmcanon, andere zijn blijven steken in het vergaarputje van de Engelse filmproductiekelders, enkel van de vergetelheid gered door een schare cultfilm-aficionados en liefhebbers van superieure trash.