Het begin van Satoshi Kons carrière als mangaka kent een vliegende start wanneer hij onder de vleugels van Katsuhiro Ōtomo (Akira) aan de slag gaat in de Japanse animatie-industrie. Nadat hij als tekenaar heeft meegewerkt aan verschillende films (Roujin Z, Memories), regisseert hij Perfect Blue, een psychologische thriller met een giallo inslag. In deze film ontwikkelt hij zijn eigen universum waar fictie en realiteit zich vermengen tot een bedwelmend organisch labyrint. Zijn labyrintische schriftuur bereikt een hoogtepunt in Millennium Actress. Producent Taro Maki en Satoshi Kon vergelijken de schriftuur met een stereogram: het scenario is geschreven volgens verschillende narratieve lagen en thematieken die de film reliëf geven – hoe meer je de film bekijkt, hoe meer je erin ziet. Met deze film brengt Kon niet alleen een revolutie teweeg in de wereld van de anime, maar ook in de filmische schriftuur in het algemeen. Zijn schriftuurtechniek zal dan ook overgenomen worden door regisseurs als Christopher Nolan (Inception) en Darren Aronofsky (Black Swan). Met Paprika en de serie Paranoia Agent zet Satoshi Kon deze verkenning verder, terwijl hij zich met Tokyo Godfathers aan een uitstap naar de komedie met sociale resonantie waagt. In 2010 sterft hij aan kanker en laat ons zijn tot op vandaag onvoltooid gebleven vijfde langspeelfilm Yume Miru Kikai (Dreaming Machine) na.